دل نوشته
بنام آنکه وجودم ز جودش گشته موجود
امروز مصادف با اول ذی الحجه است صبح اولین روزی که امساک و روزه داری در نه روز اول این ماه سفارش شده است
راستی هدف از این تشویق برای امساک چیست؟ آیا صرفا" نخوردن و نیاشامیدن است. بی شک این نخواهد بود پس ای
خواننده وبلاک سراب کمی بیندیشیم که هدف چیست؟؟؟
وجود پربرکت مولای متقیان حضرت امیر المومنین (ع) می فرماید: هر کاری که میخواهید انجام دهید اول ازخود سوال کنید
که من خلق شده ام تا این کار را بکنم؟ سپس پاسخ هر چه بود انجام دهیم.
یعنی تا چه اندازه برای کارهایمان توجیه الهی و ادله خدایی و دلیل عقلی داریم. نمی دانم
اگر از ما سوال کنند تا چه اندازه به خدا عشق می ورزیم؟ چه خواهیم گفت؟ واقعیت چیست؟
آیا به اندازه نزدیکان سببی و نسبی و دوستان صمیمی یا نه؟ آیا همان اندازه که دلمان برای فرزندمان تنگ میشود دلمان برای
عشق بازی و راز و نیاز با خالق هستی دل تنگ میشویم. اگر خوردنمان دیر شود چه قدر بی قراری میکنیم؟ اگر عبادتمان دیر
شود چقدر دلتنگی میکنیم.
راستی میدانی برای چه در روایتهای ما آمده یک ساعت فکر کردن برابر است با هفتاد سال عبادت؟؟؟
شاید بخاطر این باشد که فکر انسان را به چالش و استنتاج میکشد. یا برای آن است که فکر و اندیشه تبدیل به عمل انسان
میشود. ویا اساسا" وجه تمایز انسان با تمام موجودات قدرت تعقل و تفکر آن است. راستی ما چقدر وجه مشترک با حیوانات
داریم؟ و آیا به وجه مشترکاتمان میرسیم یا به تفاوتهایمان.....
بخشید خواننده ارجمند خواستم در اول ماه ذی الحجه که تصمیم به روزه داری این ماه گرفته ای فقط امساکت در خوردن وآشامیدن
نباشد و با تعمل و تفکر لحظه به لحظه عشق به خدا را دروجودمان لمس کنیم. التماس دعا